İlhamlanmak

İstanbul’da yaşarken işten çıkıp Beşiktaş trafiğine dalardım. Özel matematik dersi alıyordum ALES için. Hafta sonları da Galatasaray’ın hızlandırılmış YDS kursuna gidiyordum. Hiç boş günüm yoktu yani. Hafta sonu kursum bitince, İngilizce ile işim bitmedi. Konuşma pratiğini canlı tutabilmek ve bilgilerimi unutmamak için İngilizce dersi almaya devam ettim. Neyse ki Beşiktaş’taydı kurs, matematik dersinden çıkınca kursa geçiyordum. Yorucu bir tempoydu benim için. Bugünlerde, o tempoyu anımsıyorum sıkça. O zamanlar, bu yorucu tempodan bir verim alabilmiştim. Şimdi, o verimi alır mıyım bilmiyorum ama, belirsizlik duygusu beni çok yoruyor. Üretme kaygımı artırıyor. Eh, doğal olarak, üretemiyorum. İşini iyi yapmak için çaba göster, okuyup yazmaya çalış, bu kadar işte bu hayat. Kendi yoluna bak. Neden kendi hayatımıza bakmak yerine başkalarının hayatına bakarız ki? Komşunun tavuğunun bize kaz göründüğü bilgisine sahip olmamıza rağmen, bu bilgiyi içselleştiremediğimiz için mi?

Konudan saptım, özür diliyorum. Özel matematik dersi almaya ilk başta sıcak bakmamıştım. Hem asgari ücretle çalışırken bir de buna para yetiştirme düşüncesi beni geriyordu, hem de ders matematikti yani. Manevi annemin tavsiyesi olduğu için hiç istemesem de dikkate aldım. Şimdi geriye dönüp bakıyorum da, iyi ki dinlemişim onu. Matematiği sevdim Osman Hoca sayesinde. Sadece Boun mezunu olması da değildi onu iyi yapan, kişilik olarak da çok iyi bir Hoca kendisi, halen sevgiyle anımsarım Hoca’yı. Üstelik, 3 soru çözüp 2’sini yanlış yapan bir insan tipiyken 12 soru çözmüştüm sınavda. 10 neti geçmek, kişisel olarak önemli bir adım benim için. Bu yüzden, aşamadığım korkulardan birisi olan YDS için destek almaya karar verdim burada da. Ve, Osman Hocam gibi, çok sevdiğim ve birlikte verimli bir çalışma ortaya koyabildiğim bir Hoca buldum. Onunla çalışarak, köprüyü geçme noktasındaki puanımı, yeni bir köprü inşa edebileceğim noktaya taşıyabileceğimi umuyorum.

Bugün drama kursundan çıktım. Eve geldim, Hocamı beklerken hazırlık yaptım kelime çalışması ile. Verimli, verimli olduğu için de güzel bir gün. Drama Hocam ile konuşurken ‘İlhamlandım’ şeklinde kendimce bir kavram kullandım. Yazımı okumak için bekleyeceğini söyleyince, inanın mutlu oldum. Bir süredir hissedemiyordum bu duygunun kendisini. O yüzden, başladığım yazıyı bitirecek enerjiyi bulmama gerek kalmadı, enerji kendiliğinden geldi. Kendime tutundum. Kendimi hatırladım. İyi yönlerimi tekrar hatırladım. Kötü yönlerimi tekrar hatırladım. Güvensizliğimi tekrar gördüm. Kendime ve insanlara. Kendime tutunma becerimi gördüm tekrar. Anlar, sadece anlar. Kendime tutunamadığım anları yaşadıktan sonra, kendime tutunmayı tekrar hatırladığım anları yaşamak, güzel.

Toparlama cümleleri. Katıldığım kurslarda yeni insanlarla tanışmak, farklı bilgiler öğrenmek bana iyi geliyor. Nihan Kaya okuması yaptığımız Instagram grubunda gerçekleştirdiğimiz zengin ve besleyici sohbetler bana iyi geliyor. Grupta da kullandığım “Fildişi Baloncuk” kavramım üzerine konuşalım sizinle bir gün. Grupta paylaştığım görüşlerim hakkında olumlu sözler söylenmesi ve konuşmada yeni patikalar açması beni mutlu ediyor. Anladım ki, bana iyi gelen, genellikle pohpohlanmak ile karıştırılan desteklenme ve destekleme. Yani, okumak ve yazmak, düşünmek, üretmek, ürettiğini paylaşmak, böylece beslenmek ve beslemek. Üretmenin hazzı. İnsanlara dokunabilmenin hazzı.

Okuma grubundan arkadaşım ile ‘Kurtlarla Koşan Kadınlar’ üzerine konuşurken kullandığım bir ifade ile sizlere teşekkür etmek ve hoşça kalın demek istiyorum: Kendi içimde göç etmemin bir parçasını okuduğunuz için teşekkür ederim.