Nerede Kalmıştık?

 Yazmak çekiyor içim. 


Biliyorum, uzun zaman oldu. Hayatımda bir sayfanın sonuna geldim. Yeni bir sayfaya başladım. Başka bir şehirde, yeni bir hayat, yeni bir gerçeklik, yeni bir yuva inşa ettim kendime. 


Ayrıca, son yazımdan sonra da elim yazmaya gitmedi uzunca bir süre. Hani çığlık atarsınız, sonra kalırsınız ya öyle. Nefes almaya çalışırsınız. Odadaki çığlıktan sonra oluşan o sessizliği bozmak istemezsiniz, hareket etmeye bile cesaret edemezsiniz bir süre, mecaliniz de olmaz zaten. İşte öyle bir ruh haliydi benimki de. 


Tutunmaya çalışıyorum. Var olmaya, üretmeye, iz bırakmaya çalışıyorum. Yazacağım. Canıma güç olanlarım, Aylin ve Aylin, manevi annem, ailem, hepsinden bahsetmek istiyorum. Hayalim olan doktoraya başladım, güzel olduğu kadar zor da, anlatmak istiyorum. Ormana gittim -KKK okuyanlar ne demek istediğimi anlayacaktır- onu yazmak istiyorum. 


 Konuşacak çok şeyimiz var. Umarım beni dinlersiniz. 

Yorumlar

  1. Yazmayı bırakma Berna. Seni burada uzunca süredir bekleyen bir ben var. :) Bloğunu sık kullanılanlara ekledim ara ara kontrol ediyorum. Ama yoksun neredeyse 3 aydır. Ruhuna iyi geliyor sanıyordum yazmak. Umarım görürsün bu yorumu ve bir şeyler uyandırır sende. :)
    Bedesten Kafe'den Özlem

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar