Aidiyet

O zaman, bir insana ait olmayı istemediğimi söylemek daha doğru. Hayatımın bir alanında aidiyeti istememem, tüm alanlarına sirayet edecek değil. Bir kediye ait hissediyorum kendimi. Bir evi kendimin kıldım. ‘Evim’ diyemezken bir zamanlar, şimdi 'evime gidiyorum' cümlesi, bana haz veriyor. Bir sözleşmede adımın yazması, kendi evime ait bir anahtarımın olması, hayal olarak düşündüğüm zamanlar gerçekleşmeyecek gibi geliyordu. Şimdi, hayalimi yaşıyorum.

Ah. Anne olmayı halen istiyorum. Yalnızlığı seviyorum. Çocuk sahibi olmak, yalnızlığa engel değil.

Hayata umutla bakıyorum, geleceğe heyecanla bakıyorum uzun zamandır ilk kez. Kendimi sevdiğimi hissediyorum, yapabileceğime inanıyorum. Umudu hissetmek, inancı hissetmek ne güzelmiş. Düşündüğümden daha becerikli, yetenekli, akıllı olduğumu hissedebiliyorum. Hata yapmak ne güzelmiş, sevdiğim kendime giden yollarmış.